Naar de vulkaan Osorno

Naar de vulkaan Osorno

We zijn in Pucón al in de buurt geweest van de vulkaan Villarica, maar elke keer als we vanuit ons huisje naar de vulkaan Osorno kijken trekt deze aan als een magneet. Vandaag gaan we ernaartoe! Als we opstaan is het buiten nogal bewolkt maar dat kan in de loop van de ochtend maar zo veranderen. Het weer houdt ons niet tegen we gaan ervoor!

Door de bewolking krijg je een ander beeld van het landschap, geen vergezichten over lago Llanquihue. We rijden weer richting Ensenada buigen dan linksaf richting vulkaan Osorno.

We rijden het Parcque nacional Vincente Pérez Rosales in, slingerend door een prachtig en afwisselend landschap. Hoe verder we rijden des te meer verandert het landschap, van bosrijk naar steeds minder begroeiing, bijna woestijnachtig. Het uitzicht op de vulkaan wordt tijdens de rit naar boven steeds indrukwekkender!

De auto moet er steed harder aan trekken en via enkele haarspeldbochten bereiken we uiteindelijk Centro de Montaña de volcán, vanaf daar kun je verder richting de vulkaan.
De zon schijnt volop, maar als je naar beneden kijkt zie je alleen maar een witte deken van wolken. Eerst maar eens voorbereiden op een mooie wandeling “dichtbij” de vulkaan. Met z'n allen naar het toilet en goed beschermen tegen de sterke UV straling!

Je kunt met de stoeltjeslift naar het 1e station, dat scheelt behoorlijk wat klimwerk en is bovendien een prachtige ervaring voor Isa en Fiene. We vragen en Isa en Fiene of ze met de lift naar boven willen en maken ze ook duidelijk dat we niet even kunnen uitstappen onderweg.
Maar Isa en Fiene zijn stoere meiden en gaan de uitdaging aan! Linda gaat eerst met Fiene, daarna volgen Isa en ik. Ze vinden het echt geweldig!!

Dan komen we aan op het eerste station, op circa 1425 meter hoogte en kunnen we beginnen aan de wandeling. We kijken omhoog naar de indrukwekkende Osorno, geweldig! We maken nog een klim omhoog en hebben dan echt een fantastisch uitzicht, dit gaan we niet meer vergeten! Linda vindt het heel erg spannend, Isa en Fiene zijn dolenthousiast! We moeten ze echt goed in de gaten houden want kinderen kennen geen gevaar en houden van grenzen verleggen.

We lopen nog een stuk naar het hoogste punt en draaien dan om en hebben weer een prachtig uitzicht op de Osorno. Isa en Fiene willen graag een rondje om de rode krater lopen, dat is avontuurlijk en uitdagend. Linda is niet gelijk enthousiast, maar ik durf de uitdaging wel aan.
Het is nog een hele spannende wandeling rondom de krater! We lopen weer een stukje naar boven, daar drinken we wat en dan gaan we weer terug richting stoeltjeslift. En natuurlijk maken we ook nog foto's tijdens onze wandeling.

Op de terugweg zit ik naast Fiene in de lift. Ze zingt liedjes en ze zegt “de wolken kunnen ons toch niet pakken papa”. Als we terugkomen bij het bergstation hebben we een geweldige ervaring achter de rug.

Nu de auto in en heel rustig bergafwaarts richting huis.

Wat een geweldige dag!